Το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει ιθαγένειες express ή κάτι άλλο έχει στο μυαλό του;

Του Μιχάλη Χαιρετάκη

Πριν ένα χρόνο σχεδόν σε ένα άρθρο μου με τίτλο "Εσείς πόση δημοκρατία φάγατε σήμερα;"

http://www.freepen.gr/2017/04/blog-post_132.html περιέγραφα τους τρόπους που μπορείς πολύ εύκολα να εγκαταστήσεις μια νέου τύπου δικτατορία σε μια χώρα. Δεν χρειάζονται πια να ακούγεται ο ήχος των ερπυστριών από τα τανκς στους δρόμους, αρκεί να ακολουθήσεις απλά βήματα που καταργούν στην πράξη τη δημοκρατία.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Στο τέλος μένεις αποσβολωμένος να κοιτάς το εκλογικό αποτέλεσμα , μην πιστεύοντας στα μάτια σου, όπως το κορόιδο αφού το έχει μαδήσει ο παπατζής.

Πάμε να τα δούμε ένα ένα λοιπόν και να δούμε αν και πως εφαρμόζονται:

«Ο πρώτος τρόπος είναι η υποβάθμιση της παιδείας . Η υποβάθμιση της παιδείας μπορεί να γίνει με την μείωση των κονδυλίων, με την αλλαγή της ύλης και της λειτουργίας των σχολείων ώστε να μην βγάζουν πια σκεπτόμενους ανθρώπους αλλά καταναλωτές σε οτιδήποτε τους προσφέρουν για κατανάλωση. Αυτός είναι και ο πιο αργός τρόπος για να υλοποιηθεί γιατί χρειάζεται μια γενιά περίπου.»

Η υποβάθμιση της παιδείας έχει ήδη ξεκινήσει, με τη μείωση των κονδυλίων λόγω μνημονίων, με την κατάργηση των βαθμολογιών, με την κλήρωση της σημαίας στις εθνικές επετείους σα να ήταν δώρο σε τηλεπαιχνίδι και με την συνένωση των ΤΕΙ και μετατροπή τους σε ΑΕΙ, χωρίς να υπάρχει κάποια ποιοτική αναβάθμιση πριν. Στη χώρα που η πραγματική ανεργία είναι πάνω από 30% οι ταχυδακτυλουργικές μέθοδοι (δημοσκοπικές) που νόμιμα χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της ανεργίας εμφανίζουν το παράδοξο ο αριθμός των ανέργων που δίνει ο ΟΑΕΔ να παραμένει σταθερός ή να αυξάνεται και τα ποσοστά της ανεργίας να πέφτουν. Η λογική είναι η μαζική παραγωγή ημιμαθών που χειραγωγούνται εύκολα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ελαστικές μορφές εργασίας.

«Ένας δεύτερος τρόπος είναι τα λεγόμενα κόμματα "μίας χρήσεως". Είναι κόμματα που εμφανίστηκαν και εξαφανίστηκαν αφού πραγματοποίησαν το σκοπό τους. Συνήθως οι διαφορές των κομμάτων ηγεσίας είναι σχεδόν πάντα τόσο μικρές που μπορεί άνετα ένα μικρό κόμμα που θα χρηματοδοτηθεί με μερικές δεκάδες εκατομμύρια να φέρει την πλάστιγγα υπέρ του κόμματος που είναι επιθυμητό , ροκανίζοντας τα ποσοστά του άλλου.»

Είδαμε τη δημιουργία του κόμματος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που θα χρησιμοποιηθεί μετεκλογικά για τη δημιουργία κυβερνητικού σχηματισμού. Κάποιο άλλο κόμμα δεν έχει εμφανιστεί ακόμα,άλλωστε είναι νωρίς για κάτι τέτοιο.

«Τρίτος τρόπος είναι η δημοσίευση δημοσκοπήσεων από γνωστές ή άγνωστες εταιρείες που πάντα γίνονται για λογαριασμό κάποιων με στοιχεία που δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το παράδοξο ότι όσο και να βελτιώνονται οι μέθοδοι, τα αποτελέσματα αντί να συγκλίνουν απομακρύνονται συνεχώς από την πραγματικότητα.»

Υπάρχουν εταιρείες δημοσκοπήσεων που ζουν σχεδόν αποκλειστικά από αναθέσεις δημοσκοπικών μετρήσεων συγκεκριμένων ΜΜΕ που έχουν σαφέστατη πολιτική τοποθέτηση. Υπήρξαν στο παρελθόν 2 συγκεκριμένες εταιρείες που έδιναν στο ίδιο χρονικό διάστημα με τις υπόλοιπες, ποσοστά πολύ πέρα από τα όρια του δημοσκοπικού λάθους υπέρ του Σύριζα, γιγαντώνοντας τα ποσοστά του πριν τις εκλογές του 2015.

Τον τελευταίο χρόνο επίσης εμφανίστηκαν "περίεργες" εταιρείες δημοσκοπήσεων όπως η commonview όπου συμμετείχαν 2 μετακλητοί του υπουργού επικρατείας για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου και η Citizens Momentum.

«Ο τέταρτος τρόπος είναι ο εκμαυλισμός της συνείδησης που μπορεί να γίνει με χρήμα που μοιράζεται άφθονο και που συνήθως προέρχεται από τις αποταμιεύσεις των ίδιων των κατοίκων (ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες) είτε από εξωτερικό δανεισμό. Συνοδεύεται παράλληλα από έναν συντονισμένο βομβαρδισμό των ΜΜΕ ενός διαφορετικού τρόπου ζωής, εύκολου χρήματος και ευημερίας.»

Πέρα από τα κοινωνικά μερίσματα των ματωμένων πλεονασμάτων όπως οι ίδιοι τα αποκαλούσαν , χρήμα μοιράζεται επίσης από διάφορα κοινοτικά κονδύλια χωρίς βέβαια να μνημονεύεται τις περισσότερες φορές η πηγή της χρηματοδότησης αλλά να δίνει την αίσθηση στον ωφελούμενο ότι η κυβέρνηση νοιάζεται γι αυτόν. Πολλές φορές συνοδεύεται και από σποτάκια διαφημιστικά ή καταχωρήσεις στον τύπο.

«Πέμπτος τρόπος είναι τα στοχευμένα χτυπήματα στους πυλώνες που κρατάνε την προηγούμενη μη επιθυμητή κατάσταση και που η συντριβή τους επιτρέπει να διαχειριστούν ευκολότερα την κατάσταση. Στην Ελλάδα ήταν το παραδοσιακό τρίπτυχο "πατρίς-θρησκεία-οικογένεια". Χωρίς να είμαι φανατικός λάτρης οποιωνδήποτε από τα τρία , δεν μπορώ να μην επισημάνω την καπήλευση της αγάπης για την έννοια της πατρίδας από συγκεκριμένους κομματικούς χώρους και παράλληλα τον εξοβελισμο της ιδέας της πατρίδας και του έθνους ως φασιστικό και εθνικιστικό μίασμα, ακριβώς εξαιτίας της καπήλευσης. Το ίδιο και για τα άλλα 2. Το ροκάνισμα του χριστιανισμού, της επικρατούσας θρησκείας είτε άμεσα είτε μέσω της αλλοίωσης του ποσοστού των πιστών με διαφόρους τρόπους (κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, μεταφορά πιστών άλλων θρησκειών,κατασυκοφάντηση και γελοιοποίηση θρησκευτικών εθίμων). Ο θεσμός της οικογένειας χτυπήθηκε από τα οικονομικά και τα ΜΜΕ.Δεν χρειάζεται να αναφερθώ πολύ σε αυτό. Το τραπέζι όπου έτρωγε όλη η οικογένεια μαζί είναι πλέον παρελθόν στα περισσότερα σπίτια. Τα διαζύγια και η απομόνωση των ατόμων είναι το αποτέλεσμα.»

Εδώ δεν χρειάζεται να επεκταθώ στο πως συμβαίνει καθημερινά η δαιμονοποίηση και η γελοιοποίηση της χριστιανικής θρησκείας και η ωραιοποίηση της μουσουλμανικής. Σημαίες ελληνικές όταν δεν κληρώνονται, καίγονται και όπως είχε πει και γνωστός δημοσιογράφος της Αυγής "Η σημαία είναι ένα πανί, δε σημαίνει τίποτα το κάψιμό της". Βέβαια αυτό συμβαίνει μόνο για την ελληνική σημαία και όχι για τις σημαίες άλλων σοβαρών κρατών, όπου το κάψιμο τους επιφέρει σοβαρές ποινικές κυρώσεις στους παραβάτες.

«Ένας έκτος τρόπος είναι η σταδιακή αλλοίωση του εκλογικού σώματος φέρνοντας κάθε φορά πειθήνιους εκλογικά ανθρώπους δυστυχισμένους από άλλες χώρες που μοιράζοντάς τους από τα χρήματα των αποταμιεύσεων ή των ασφαλιστικών ταμείων χωρίς καμία μελέτη, που αν γινόταν θα έδειχνε την σταδιακή κατάρρευση τους.»

Και πάμε στο σήμερα. Πριν λίγες ημέρες διαβάσαμε την πρόθεση της κυβέρνησης να μειώσει το χρόνο για την κτήση ελληνικής ιθαγένειας στα 3 χρόνια με διαδικασίες εξπρές και παράλληλα να δώσει ιθαγένεια σε περίπου 800.000 άτομα. Ο αριθμός αυτός είναι τρομακτικός αρκεί να θυμηθούμε ότι τα προηγούμενα χρόνια μόνο μερικές χιλιάδες άνθρωποι ανά χρονιά έπαιρναν την ελληνική ιθαγένεια. Στις τελευταίες εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος ήταν περίπου 400.000 ψήφοι. 800.000 λοιπόν νέοι ψηφοφόροι-ιθαγενείς, ενώ την ίδια στιγμή αρκετές εκατοντάδες χιλιάδων Ελλήνων που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό λόγω της κρίσης δεν έχουν το δικαίωμα της επιστολικής ψήφου που υπάρχει σε άλλα κράτη.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η καθυστέρηση στην αλλαγή των ταυτοτήτων με νέες ασφαλείς, πέρα από το ότι εξυπηρετεί πλήθος ανθρώπων που κυκλοφορούν με πλαστές ή κλεμμένες, δεν οφείλεται στο κόστος αντικατάστασης. ¨Όπως είναι επίσης βέβαιο ότι σε μερικά χρόνια ακόμα και αν παραμείνουμε ως κράτος-παρίας μέσα στην Ευρωπαϊκή ¨Ένωση θα ανασταλεί μετά τη μαζική ελληνοποίηση αλλοδαπών, η συνθήκη Σέγκεν για την μετακίνηση Ελλήνων εντός της Ε.Ε. χωρίς αυστηρούς ελέγχους.

«Ο έβδομος τρόπος είναι το εκλογικό σύστημα. Μια δημοκρατία σήμερα δεν είναι ποτέ δημοκρατία. Η κάθε μια ψήφος δεν είναι ίση. Εξαρτάται από την περιοχή , το εκλογικό μέτρο που προκύπτει από τις (ο Θεός να τις κάνει απογραφές) και από τον εκλογικό νόμο που κάθε φορά ισχύει. Επιπλέον η μεταφορά ψηφοφόρων αντί της επιστολικής ψήφου που έχει θεσμοθετηθεί εδώ και χρόνια σε άλλα κράτη είναι ένας τρόπος αλλοίωσης του αποτελέσματος. Ο χρηματισμός επίσης ιδιαίτερα ευπαθών ομάδων είναι μια άλλη μέθοδος αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος. Οι πρόωρες εκλογές πριν τη συμπλήρωση της τετραετίας ,οι περίφημες κρυφές δημοσκοπήσεις, οι μεταγραφές στελεχών από άλλα κόμματα είναι μερικές ακόμα μέθοδοι που χρησιμοποιούνται σε βάρος της λαϊκής βούλησης.»

Γιγαντιαίες είναι οι προσπάθειες χειραγώγησης μειονοτήτων (πχ Ρομα), ή ακόμα και προσέγγιση ολόκληρων κλάδων επαγγελματιών (πχ ΤΑΞΙ). Όσο για τις μεταγραφές τις βλέπετε να γίνονται καθημερινά σχεδόν με πολλές από αυτές να έχουν περισσότερο συμβολικό και σημειολογικό χαρακτήρα.

«Όγδοος τρόπος είναι η χειραγώγηση της κοινής γνώμης που γίνεται από τα ΜΜΕ και τα τελευταία χρόνια και από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Ο αφύσικος δανεισμός υπερχρεωμένων ΜΜΕ ή ο περιορισμός του αριθμού τους είναι μέθοδοι ελέγχου από την εξουσία. Στον χώρο του διαδικτύου μπορείς να λες ότι θέλεις ελεύθερα πλέον αλλά είναι πολύ δύσκολο να το πεις μέσα από ένα ειδησεογραφικό site με μεγάλη επισκεψιμότητα. Τα υπόλοιπα με μικρή επισκεψιμότητα ή που δεν εμφανίζονται στις πρώτες θέσεις των μηχανών αναζήτησης είναι πρακτικά αόρατα. Την επόμενη φορά που θα δείτε Κρατικές ή ΔΕΚΟ ή Τραπεζικές διαφημίσεις σε κάποιο ΜΜΕ διαβάστε με πιο προσεκτικό τρόπο τις ειδήσεις του.»

Τον τελευταίο χρόνο ο αριθμός των καθεστωτικών ΜΜΕ αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς, ενώ υπάρχει ασφυκτική οικονομική πίεση μέχρι να αναγκαστούν να κλείσουν, οι αντίθετες φωνές,

Το παράδοξο είναι ο αδιαφανής τρόπος που γιγαντώνονται οικονομικά τα καθεστωτικά ΜΜΕ σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αλλά ακόμα και ο τρόπος δημιουργίας τους που πολλές φορές προκαλεί απορίες.

«Ένας ένατος τρόπος είναι η βιομηχανία πλαστών ειδήσεων ή εντελώς παραμορφωμένων που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και από την άλλη ο έλεγχος και η διοχέτευση συγκεκριμένων ειδήσεων που μπορεί να έχουν σχέση με την πολιτική ή όχι.»

Να θυμίσω τα fake news της υπόθεσης Novartis, όταν πολλά ΜΜΕ επέμεναν σε βάρος της λογικής ότι το FBI συνεχίζει να κάνει έρευνα μέχρι και σήμερα για τη Novartis. ¨Άλλες φορές όπως στην περίπτωση των δύο στρατιωτικών έφθασαν στο σημείο το ένα μέσο να διαψεύδει το άλλο για την κατηγορία της κατασκοπείας.

Το συμπέρασμα; Μην περιμένετε εύκολα να ξεφορτωθούμε το σημερινό καθεστώς,ήδη έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί εμφανώς όλες τις παραπάνω μεθόδους,εκτός εάν κάποιοι πέρα από τα σύνορα αποφασίσουν ότι δεν τους είναι πλέον απαραίτητοι ή ακόμα χειρότερα ότι έχουν αρχίσει να γίνονται επικίνδυνοι.

Πηγή